بی ثباتی‌های مدیریتی که بلای جان ورزش کردستان می‌شود!

غلام ویسی که از ۱۱ خردادماه به این مسوولیت رسیده، با هماهنگی و مشارکت روسای فدراسیون‌های مربوطه حکم عزل چهار رئیس هیأت ورزش‌های روستایی عشایری، جانبازان و معلولین، بدن‌سازی و پرورش اندام و بوکس را صادر کرده است.
هر چند در محافل غیر رسمی دلایل و علل مختلف و متفاوتی در رابطه با این برکناری‌ها بیان می‌شود اما به طور رسمی هیچ دلیل مشخصی اعلام نشده است.
در ظاهر امر نمی‌توان ضعف عملکرد را دلیل این عزل‌ها دانست. هیأت پرورش اندام با ریاست بهنام بهاری هم از لحاظ ورزشکار سازمان یافته و هم برگزاری و میزبانی مسابقات وضعیت مطلوبی داشت.
هیرش اسماعیل زاده رئیس هیأت ورزش‌های روستایی عشایری هم با وجود برگزاری جام ایرانیان و در کمتر از ۴ ماه پس از انتخابش عزل شد.
موسی محبتی که احساس می‌شد کم کم هیأت جانبازان و معلولین را از منجلاب مدیریتی سال‌های گذشته نجات داده، پس از ۲۵ ماه مدیریت این هیأت، از سمتش کنار گذاشته شد و در آخرین این مورد، بالاخره شایعه برکناری سید مهدی ابراهیمی رئیس هیأت بوکس کردستان به واقعیت پیوست. بدون شک در نتایج و آمار و رتبه های ارزیابی عملکرد، ابراهیمی یکی از موفق‌ترین هیأت های ورزشی کردستان بوده است.
هر چند هماهنگی و موافقت مدیرکل و رئیس فدراسیون کافی است تا یک رئیس هیأت برکنار شود اما اقناع افکار عمومی و به خصوص رسانه ها موضوعی است که باید غلام ویسی و روابط عمومی ورزش و جوانان بدان بیندیشند.
سه هیأت از چهار هیأت مذکور کارکرد آن‌ها توسعه ورزش همگانی دارند و توسعه ورزش همگانی هم همواره از چالش‌های کلان ورزش استان بوده است و بی ثباتی در مدیریت آن‌ها این چالش را به بحران تبدیل خواهد کرد. بوکس هم با مدیریت ابراهیمی گام‌های خوبی برای ارتقای سطح قهرمانی برداشته بود و دور از انتظار نیست که این رشته بتواند در میان مدت و در تیم ملی بزرگسالان نماینده ای برای حضور در میادین بین‌المللی داشته باشد!
این برکناری‌ها یک روی سکه است و روی دیگر تعیین تکلیف سریع مدیریت جدید و ثبات آن‌ها است که اگر مغفول بماند بازگشت به وضعیت فعلی زمان بر و هزینه بر خواهد بود.
شاید غلام ویسی هم خودش در انتظار تثبیت جایگاه خودش است تا به پشتوانه آن در رأس هیأت های نیروهای همراه برنامه‌هایش را به کار گیرد.
این بی ثباتی تنها مشمول این ۴ هیأت خود مدیرکل ورزش و جوانان نمی‌شود و هیأت های بسکتبال، ورزش‌های زورخانه ای، تنیس روی میز ماه‌هاست که بدون متولی مشخصی هستند. به جمع هیأت ها بد نیست اشاره ای به بدنه مدیریت خود دستگاه ورزش و جوانان هم داشته باشیم، به جز خود غلام ویسی، مجید آوج کم کم وارد ششمین ماه سرپرستی معاونت جوانان می‌شود، فرزاد خاکی نیز به عنوان سرپرست معاونت توسعه ورزش قهرمانی را اداره می‌کند و معاونت توسعه منابع و پشتیبانی نیز پس از انتصاب خود غلام ویسی به عنوان سرپرست، بدون متولی مانده است.
دوره ۴ ساله هیأت ورزش‌های همگانی چند روزی است به پایان رسیده و چند ماه آینده نیز دوره روسای تکواندو و فوتبال پایان می‌یابد.
غلام ویسی اگر بنای اجرای برنامه های میان مدت و بلند مدت دارد باید بداند در چنین فضایی توأم با بی ثباتی نمی‌توان مدیریت برنامه محوری داشت و اینک که شواهد قرائن از تثبیت مدیرکلی خودش خبر می‌دهد بهتر است فکری به حال تثبیت زیر مجموعه‌اش داشته باشد تا به مانند اسلاف خویش از قافله رویدادهای آسیایی و جهانی و المپیک باز نماند.