هفتمین المپیاد و درس‌هایی که از آن باید گرفت!

1. علی‌رغم اینکه هدف کلان این المپیاد، شناسایی و حمایت از نخبگان ورزشی بوده است، اما در کنار آن، برگزارکنندگان با محاسبه نتایج رشته‌های مختلف، جدول رتبه‌بندی استان‌ها را رسانه‌ای کردند و جایگاه هر استان در دو بخش دختران و پسران مشخص شد. بر این اساس، در بخش دختران رتبه چهاردهم و در بخش پسران رتبه بیست و یکم نصیب کردستان شد و با تجمیع مدال‌های هر دو بخش، کاروان استان در رده نوزدهم قرار گرفت.
۲. با وجود اینکه عنوان این مسابقات «هفتمین دوره المپیاد» بود، اما در واقع پنجمین دوره‌ای بود که وزارت ورزش و جوانان به‌صورت مستقل المپیاد را برگزار می‌کرد؛ یک دوره این رویداد به‌صورت مشترک با وزارت آموزش و پرورش برگزار شده بود که بخش پسران را یک دوره و دختران را یک دوره محاسبه کردند و نتایج و عملکرد استان‌ها به صورت دقیق اعلام نشده است. با این تفاسیر، کردستان از لحاظ رتبه، نسبت به دوره گذشته با دو پله تنزل در رده نوزدهم ایستاد.
۳. از لحاظ کمیت و کیفیت مدال‌ها، علی‌رغم اینکه شاهد رشد بودیم، عملکرد سایر استان‌ها موجب شد این رشد تأثیری در ارتقای جایگاه استان نداشته باشد. در این دوره، در بخش دختران موفق به کسب ۳ طلا، ۴ نقره و ۲ برنز، و در بخش پسران ۳ طلا، ۳ نقره و ۱۶ برنز شدیم که مجموعاً ۳۱ مدال می‌شود؛ در حالی که دوره گذشته ۱۶ مدال شامل ۴ طلا، ۸ نقره و ۴ برنز کسب کرده بودیم.
۴. پراکندگی کسب مدال‌ها نسبت به رشته‌های برگزارشده نیز می‌تواند از معیارهای سنجش این تحلیل باشد. در بخش دختران که مسابقات آن در ۲۵ رشته برگزار شد، ۹ مدال این بخش در ۴ رشته دوچرخه‌سواری، تکواندو، دوومیدانی و هاکی به دست آمد. همچنین ۲۲ مدال بخش پسران نیز از جمع ۳۰ رشته برگزارشده، محصول موفقیت در ۱۱ رشته دوومیدانی، شطرنج، موی تای، کشتی، قایقرانی، جودو، بوکس، تری اتلون، کبدی، کاراته و MMI بود.
۵. بدون شک عملکرد تیم‌های استان باید به‌عنوان یکی از فاکتورهای اصلی برای برنامه‌ریزی ورزش قهرمانی قرار گیرد. تصمیم‌گیران نباید موفقیت بخش دختران در رشته‌هایی چون دوچرخه‌سواری و تکواندو و تا حدودی هاکی را نادیده بگیرند. در بخش پسران نیز شطرنج، بوکس، موی تای، کشتی و دوومیدانی شایسته توجه ویژه‌تری هستند.
۶. در مقابل رشته‌های موفق، عملکرد ضعیف و دور از انتظار برخی رشته‌ها نیز باید به‌صورت کارشناسانه مورد بررسی قرار گیرد و تغییرات و تجدیدنظر در برخی بخش‌ها بدون تعارف در دستور کار قرار گیرد. تنیس روی میز، ووشو، بسکتبال، والیبال، تیراندازی، بدمینتون، شمشیربازی را باید در ردیف رشته‌های ناکام قرار داد و رشته‌هایی چون کاراته و قایقرانی با کمترین موفقیت، راندمان قابل قبولی از خود ارائه نکردند.
۷. ورزش‌های توپی را نیز باید ناکام‌ترین تیم‌های حاضر در این مسابقات معرفی کرد. علی‌رغم اینکه در دهه اخیر عناوین پرطمطراق و گوش‌خراشی چون «مدرسه»، «آکادمی» و «باشگاه» یدک می‌کشند، اما در آوردگاهی مهم چون المپیاد که باید عملکردشان را با نتایج مناسب ارائه می‌کردند، مشخص شد که به‌جای کیفیت در عملکرد و نتیجه، بیشتر اهداف مالی خویش را دنبال می‌کنند.
۸. در سایر رشته‌های تیمی، باید تلاش و عملکرد دو رشته هاکی دختران و کبدی پسران ارج نهاده شده و زمینه ارتقا و پیشرفت‌شان فراهم شود.
۹. المپیاد استعدادهای برتر نمایی از وضعیت حاکم بر رده‌های پایه را به برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیران ورزش استان ارائه کرده است. اکنون که سکان مدیریتی در ابتدای راه خود قرار دارد و داعیه حضور ورزشکاران کردستانی در میدان مهم و بزرگی چون المپیک را دارد، باید بدون تعارفات رایج و مخرب در ورزش، با یک دید حرفه‌ای و حداقل میان‌مدت، برای اولین بار هم که شده، ورزش استان را در یک ریل هدفمند قرار دهد.
آنچه از نتایج این مسابقات قابل استنباط است اینکه ورزش استان حداقل در بعد قهرمانی حال و روز خوشی ندارد. شناسایی عوامل دخیل در این شرایط، از جمله ضعف‌های مدیریتی، نامناسب بودن زیرساخت‌ها و تجهیزات، به‌روز نبودن دانش مربیان، کمبود منابع مالی، فقدان یک برنامه منسجم و مبتنی بر ظرفیت‌ها و توانمندی‌های موجود ورزش استان، و دخالت دادن حب و بغض‌های شخصی و فردی، باید به‌جد و دقیق مورد کنکاش و توجه قرار گیرد.
۱۰. در هفته گذشته، ورزش استان اتفاقات شعف‌انگیز و خوشحال‌کننده‌ای را به خود دید: قهرمانی بی‌نظیر مبین عظیمی در مسابقات کشتی آزاد امیدهای جهان، مدال طلا روژان بهنامی در موی تای جوانان آسیا، و بهره‌برداری رسمی از سالن ۶ هزارنفری سنندج، موجب شد جامعه ورزشی و عموم مردم حال خوشی را تجربه کنند. البته این اتفاقات نباید عاملی باشد برای فراموشی و سرپوش گذاشتن بر ضعف‌ها و عدم توفیقات؛ بلکه باید بستری و فرصتی برای بهبود عملکرد و تحقق اهداف باشد.