پشت پرده حمایت مالی از ورزش کردستان

حامی مالی و تکرار داستان های خسته کننده! زخم کهنه ورزش کردستان که معمولاً در فصل سرما و با شروع مسابقات لیگ های مختلف سر باز می کند و نقل محافل ورزش و رسانه می شود! رسانه می خواهد با هر ورزشکار و مدیر هیأتی گفتگویی را آغاز کند شاکله و محور اصلی مطالب نبود منابع مالی و حامیانی است که همچون سوزنی در انبار کاه دست نیافتنی شده اند؛ چرا که جامعه مخاطب توقع دارند تا حضوری پررنگ در کنار تیم ها و قهرمانان ورزشی داشته باشند و به همین دلیل کلیدواژه پُرتکرار در میان تیترها و مطالب اصلی مصاحبه های اینچنینی را اسپانسر و یا حامی مالی شامل می شود.
سؤال اساسی هم مشخص است؛ واقعاً چرا کمتر فرد حقیقی یا حقوقی، شرکت یا ارگانی در استان کردستان رغبت به حامی گری از ورزش را پیدا می کند؟ در پاسخ به این سؤال دلایل زیادی را می توان برشمرد که در این مقال به مهمترین آنها می پردازیم.

1- نبود فرهنگ حمایت مالی: یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، نبود فرهنگ حمایت مالی از ورزش در میان بخش خصوصی است. بسیاری از شرکت‌ها و افراد دارای تمکن مالی، هنوز به اهمیت سرمایه‌گذاری در ورزش پی نبرده و آن را به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و سودآور نمی‌بینند؛ این در حالیست که طبق تحقیقات علمی صورت گرفته ورزش های حرفه ای به عنوان تجارت پرمنفعت، فرصت های زیادی را برای بازاریابی ورزشی فراهم می آورد تا درآمدزایی کنند که در صورت اجرای مناسب و صحیح، مزایای انکارناپذیری خواهد داشت و شکوفایی ورزش کشور در سطح ملی و بین المللی، افزایش مشارکت ورزشی، کاهش وابستگی به اعتبارات مالی متمرکز از سوی دولت، احداث اماکن و غیره از جملۀ این مزایا محسوب می شود.
حال تصور کنید که تیم یا باشگاه ورزشی سازوکار بازاریابی ورزشی (جذب و نگهداشت حامی مالی) را به درستی اجرا نماید؛ چه اتفاقی می افتد؟ بدیهی است گرایش رو به رشد مردم در ورزش، مصرف کالاها و خدمات ورزشی را افزایش داده و این خود سبب می شود تا صنعت ورزش روند درآمدزایی بی سابقه ای را تجربه کند و سهم بسزایی در اقتصاد باشگاه و حتی ورزش و سایر مقوله های یک استان و کشور داشته باشد.
بنابراین در صورت ترویج فرهنگ حمایت مالی از تیم ها و باشگاه های ورزشی شاهد درآمدزایی قابل توجهی از طریق منابعی همچون پخش رسانه ای، حمایت مالی، تبلیغات، فروش بلیت، صدور مجوز، تولید و فروش محصولات، توزیع مؤثر، ارزش گذاری، قیمت و…، چالش بزرگی به نام کسری بودجه را برطرف کند.

2- عدم شفافیت در هزینه‌ها: عدم شفافیت در هزینه‌های ورزش و نحوه استفاده از بودجه‌های اختصاص یافته، باعث کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران به تیم ها و باشگاه های ورزشی می‌شود. این مورد نیز با درصد فراوانی بالایی می تواند از جمله موانع عدم حضور حامیان مالی در ورزش کردستان باشد. بدون شک هزینه های میلیاردی از سوی افراد حقیقی و حقوقی در ورزش نیازمند ارائه بیلان مالی و نحوه هزینه کرد از سوی مدیران باشگاه ها به حامیان مالی است که متأسفانه در این زمینه شفاف سازی لازم صورت نمی گیرد و موجب توقف در مسیر حمایت از ورزش می شود.

3- نبود حامیان مالی خصوصی پایدار: یکی دیگر از دلایل، عدم پایداری بخش خصوصی در حمایت از ورزش کردستان است. به عبارت دیگر اغلب حمایت‌های مالی از سوی بخش خصوصی یا کوتاه‌مدت و وابسته به شرایط اقتصادی است و یا وابسته به حضور یک فرد در رأس سازمان خصوصی یا سازمان دولتی و به عبارتی سلیقه ای عمل کردن و نبود سازوکاری مدون و زمانبندی شده در بخش های خصوصی خُرد و کلان استان برای حمایت مالی از ورزش است.

4- نبود زیرساخت های مناسب: نبود زیرساخت‌های مناسب برای ورزش، از جمله سالن‌های ورزشی، فضاهای تخصصی و حتی زمین‌های چمن استاندارد، باعث کاهش انگیزه سرمایه‌گذاران می‌شود. به عبارت دیگر حامی مالی زمانی به حوزه ای فراگیر با هزینه بالا همچون ورزش ورود می کند که هم درصد ریسک بسیار پایینی متوجه وی گردد و هم تیم و باشگاه مورد نظر از اولویت های اصلی در ورزش یعنی داشتن زیرساخت و مکان اختصاصی ورزشی برخوردار باشند که ورزش کردستان نیز در این مقوله در حد صفر است!

5- درصد پایین برخورداری ورزش کردستان از ورزش حرفه ای: علی رغم وجود استعدادهای ناب ورزشی در استان اما باید پذیرفت که در برخی از رشته های تاریخی حتی؛ ما نتوانسته ایم به میزان لازم بازیکن توانمند پرورش دهیم تا در میادین ملی و لیگ های حرفه ای درخشش لازم را داشته باشند. چرا که چنین فرایندی منجر به موفقیت تیم ها شده و با بالا رفتن سطح ورزش حرفه ای، حامی مالی نیز با اطمینان از سودآوری و بهره وری مکفی پا به میدان حمایت از آنها خواهد گذاشت.
در پایان؛ ذکر کلیدواژه دیگر ضروری به نظر می رسد و آن هم «مسئولیت اجتماعی» به عنوان مؤلفه ای معنادار برای شرکت ها و هلدینگ های فعال در استان کردستان که می بایست در این راستا به مدد ورزش این دیار بشتابند. همواره گفتیم که عملیاتی شدن این مهم نیازمند ورود مدیران ارشد استان است، به عبارتی یادآوری و تأکید بر داشتن مسئولیت اجتماعی شرکت های خصوصی و مطلع ساختن حامیان مالی از مزایای حمایت و ورود به صنعت ورزش که منجر به افزایش برندینگ، بهبود وجه اجتماعی و ایجاد انگیزه در جامعه می شود باید در اولین فرصت ممکن در دستور کار مدیران ورزش و خصوصاً مدیران و اعضای شورای عالی ورزش استان قرار گیرد. از طرف دیگر حمایت ها باید به نحوی اجرایی شود که تابع بر حضور افراد در پست های مدیریتی بخش خصوصی یا دولتی نباشد و به عبارتی حامی مالی در قالب یک باشگاه رسمی ورزشی تعریف گردد.
سرمایه گذاری ورزش بدون ارتباط با رسانه ها و تشویق به سرمایه گذاری غیرممکن است، این مقوله نیز متأسفانه از سوی مدیران باشگاه ها، تیم ها و هیأت های ورزشی در استان مغفول مانده و به نظر می رسد اهمیت مؤلفه تبلیغ و ایجاد فرهنگ مشترک حمایت از ورش کردستان را از طریق رسانه های محلی از یاد برده اند!

حامد نظرویسی