چند شاخه گل سرخ و چند نکته پیرامون آن

در یکی دو روز گذشته فضای مجازی و رسانه ای ورزش استان شاهد حواشی ناشی از عدم توجه متولیان ورزش استان در برگزاری مراسم بدرقه جمیل لطف الله نسبی سرمربی تیم ملی تنیس روی میز و تنها نماینده ورزش کردستان به المپیک پاریس بود و در کلیپی با حضور خود لطف الله نسبی و چند تن از روسای هیأت های ورزشی و سایر فعالان ورزشی استان، با انتقاد شدید از بی توجهی مدیرکل ورزش و جوانان استان، با اهدای شاخه گل سرخی این چهره برتر و شناخته ورزش استان را به مقصد بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آوردگاه ورزشی جهان بدرقه کردند.
در اینکه حضور لطف الله نسبی برای سومین دوره متوالی در المپیک موفقیتی بسیار بزرگ، کم نظیر و منحصر به فرد شایسته بهترین و ارزشمندترین تقدیر ها ست شکی نیست و اینکه دستگاه ورزش استان در این زمینه کوتاهی و سهل انگاری داشته واقعیتی غیر قابل دفاع و انکار است و می‌بایست در روزگاری که ورزش قهرمانی استان به سختی نفس می‌کشد، قامت جمیل لطف الله نسبی بی ادعا و محجوب و نجیب را به مثابه دردانه ورزش استان به طلا مزین می‌نمودند و مراسمی درخور ایشان و جایگاهش تدارک می‌دیدند.
اما روی سخن این مطلب بیشتر متوجه افراد حاضر در کلیپ مذکور است که اغلب چهره های شناخته شده و بعضاً سکان دار هیأت های ورزشی هستند. حضور این دوستان در بیشتر محافل ورزشی و اجتماعی و سیاسی و ادعاهای آن‌ها مبنی بر نقش آفرینیشان در ورزش استان نزد افکار عمومی انتظارات بیشتری را ایجاد می‌کند و به دلایلی که در ادامه می‌آید به سختی بتوان از کلیپ شأن نیت خیر استنباط کرد.
با توجه به حضور به زعم خودشان موثر در محافل ورزشی، از آنان انتظار می‌رفت به عنوان یکی از روسای هیأت های ورزشی و در قامت زیر مجموعه و یا بازوی اجرایی دستگاه ورزش و فراتر از آن مشاور و همراه مدیرکل، به جای حضور در این کلیپ و قبل از آن مدیرکل ورزش استان و با معاونین وی را در جریان موضوع قرار می‌دادند و اگر غفلتی صورت گرفته، اهمیت موضوع را یادآوری می‌کردند.
امکان دیگری که وجود داشت فراخوان عمومی برای بدرقه این چهره موفق ورزش استان بود و ثابت شده در زمان‌هایی که بخش‌های دولتی از چنین موضوعاتی غافل هستند، عموم مردم با شایستگی حق مطلب را ادا کرده‌اند و نمونه بارز استقبال ماندگار از خود لطف الله نسبی در بازگشت مسابقات آسیایی بود، این دو اقدام ساده می‌توانست لطف الله نسبی را با روحیه ای بهتر و خوشحال‌تر عازم پاریس می‌کرد.
واقعیت امر این کلیپ کذایی را نمی‌توان خیرخواهانه توصیف کرد و بسیاری از کسانی که در آن حضور دارند در چند سال اخیر داعیه عزل و نصب مدیران ورزش استان را داشته و دارند و خود را بدون مکتوبه ای خاص مشاور استاندار و نمایندگان مجلس و حتی در بدو انتصاب غلام ویسی به عنوان سرپرست و مدیرکل ورزش و جوانان، آن را حاصل رایزنی و حمایت خود می‌دانستند و در جلسات و همایش‌ها در وصف ایشان مدیحه سرایی کرده‌اند و به همین دلیل و دلایل بسیاری دیگر اذهان آگاه چنین اقدامی را بیشتر مرتبط با تغییر و تحولات سیاسی جامعه تفسیر می‌کنند و بدین معنا که حامیان امروز مدیر منصوب شده دولت فعلی، کم کم به مخالف و منتقد ایشان برای ریل گذاری تعیین جانشین وی در دولت آینده تغییر موضع می‌دهند.
چنین اقدامی بار دیگر فقدان و نبود تشکیلات منسجم و تعریف شده متشکل از بزرگان، پیشکسوتان و صاحب نظران ورزش استان را بیش از پیش به منصه ظهور رساند و شاید اگر بسیاری از بزرگان خلوت نشین و کناره گرفته و به حاشیه رانده شده به متن ورزش برگردند، بدرقه قهرمان ملی چون لطف الله نسبی نه چنین غریبانه اتفاق می‌افتاد و نه دستاویز اهداف شخصی و محفلی برخی‌ها می شد.