نقدی بر جلسه شورای عالی ورزش کردستان

شورای عالی ورزش کردستان پس از یک دوره چهار ساله با ریاست استاندار و حضور اعضای اصلی، اهالی رسانه و افراد غیر مرتبط؛ اوایل بهمن ماه برگزار شد. البته این جلسه با ستاد ساماندهی جوانان استان همراه شد و دقیقاً همچون آخرین جلسه شورا در چهار سال گذشته این اشتباه را مدیران ساختمان استقلال انجام دادند و دو جلسه و شورای مهم را همزمان برگزار کردند؛ هر چند استاندار کردستان با توجه به انبوه چالش‌های ورزش استان و بیان آن‌ها از سوی رسانه ها در طول چند ماه اخیر؛ اولویت را برگزاری شورای عالی ورزش استان گذاشت تا اهمیت موضوع ورزش برای اعضا تبیین گردد.
اما اگر بخواهیم در یک جمله نتیجه اولین شورای عالی ورزش استان با حضور تیم مدیریتی جدید استانداری کردستان را بیان کنیم، می‌توانیم به وعده 15 میلیارد تومانی استاندار برای تکمیل و یا رفع نواقص احتمالی سالن شش هزار نفری مجموعه ورزشی 22 گولان سنندج اشاره کنیم! فضایی که مشخص نیست علی رغم افتتاح و به بهره برداری رسیدن آن، چرا اکنون نمی‌تواند پذیرای مشتاقان ورزش استان و میزبانی از مسابقات در سطح ملی و یا بین‌المللی باشد!؟
انعکاس مباحث این جلسه در سایر بخش‌های نشریه و همچنین پایگاه خبری به هیز پوشش داده شده، اما نکاتی در حاشیه شورا مغفول ماند که نیاز به بیان مختصری از آن به عنوان یادآوری و تذکر و شاید اصلاح از سوی مدیران ورزش استان در جلسات آتی ضروری به نظر می‌رسد.
اول: مدیرکل ورزش و جوانان استان در این جلسه آمار و ارقامی از میزان ورزشکاران سازمان یافته و مدال آور گرفته تا تعداد هیأت های ورزشی و پروژه‌های نیمه تمام بیان کرد. از جمله نکات ابهام آمیز این آمار، ذکر عدد 52 سانتی متری سرانه فضای ورزشی استان بود که با مرور ساده ای بر آخرین مصاحبه غلام ویسی با اهالی رسانه در استان؛ عدد 75 سانتی متر از سوی ایشان ذکر شده (منبع: باشگاه خبرنگاران جوان مورخ 21/07/1403- کد ۸۸۴۲۰۵۰) که باز هم نشان از اطلاعات ناقص، غیرواقعی و یا بدون بررسی مدیران ورزش دارد!
البته مقدار سرانه فضای ورزشی استان در مصاحبه مدیرکل سابق ورزش و جوانان کردستان با خبرگزاری تسنیم (7/06/1401) 81 سانتی متر اعلام شده که همچنان خطای داده سازی و یا با خوش بینی بیشتر اشتباه در نحوه جمع آوری اطلاعات آماری و شاید هم بیان نادرست این آمار ها را به اثبات می‌رساند!
آیا بیان این آمارهای متفاوت از سوی نفر اول ورزش استان می‌تواند مشکل فضاها و پروژه های ورزشی را برطرف کند؟ اکنون مورد بحث نیست، بیشتر هدف نگارنده از اشاره به یکی از خطاهای محاسباتی مدیران ورزش استان، رجوع به توسعه‌نیافتگی ورزش کردستان و دلایل و چرایی‌های آن است!
آمارها و اعداد در هر سازمانی بیانگر افت و خیز شاخص‌های مختلف آن سازمان از یکسو و نمادی برای برنامه ریزی و تعیین مسیر بر اساس این داده های اطلاعاتی جهت پیشرفت و ارتقای سازمانی است و اینک چنین تناقض آماری در بیان سرانه فضای ورزشی استان بدون تردید در برنامه ریزی، تخصیص اعتبار و اولویت بندی اجرای پروژه های نیمه تمام عمرانی ورزش کردستان تأثیرگذار خواهد بود و مهم‌تر اینکه در ضروری‌ترین نیاز جامعه ورزشی استان، یعنی فضاها و اماکن ورزشی مشکل ساز خواهد شد و این قشر را از داشتن فضای استاندارد و ایمن منع می‌کند.
دوم: همان‌طور که اشاره شد مهم‌ترین خروجی این جلسه وعده 15 میلیارد تومانی استاندار کردستان برای آنچه که از سوی مدیرکل ورزش و جوانان استان، تکمیل پروژه سالن شش هزار نفری 22 گولان سنندج نامیده شد؛ بود! حال اگر از 30 میلیارد تومان برآورد اعلامی جناب استاندار و رضایت ایشان بر اهدای این مبلغ به سازمان ورزش و از طرف دیگر نصف شدن این مبلغ از سوی مدیرکل ورزش و جوانان بر اساس آنچه برآورد اعلامی همکاران فنی مهندسی بوده بگذریم، اما نمی‌توانیم از نادیده گرفتن برخی واقعیت‌های سالن شش هزار نفری و عدم بیان نظرات کارشناسی در خصوص این مکان ورزشی به آسانی عبور کنیم!
همگان مطلع هستن سالن شش هزار نفری یک‌بار میزبان مسابقات لیگ کشتی فرنگی کشور و چندین برنامه های فرهنگی و اجتماعی نیز بوده است! حال سؤال اینجاست که اگر این پروژه ورزشی دارای مشکل تأسیساتی و انشعابات می‌باشد پس چگونه در طول سالیان گذشته از چنین مراسم‌هایی میزبانی کرده است؟ نکته بعدی اینکه پروژه ای که تحت مدیریت شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی به مرحله احداث و سپس بهره برداری رسیده است، چگونه می‌تواند مساعدت 15 میلیاردی استانداری را برای تحویل موقت یا دائم آن به سازمان ورزش استان بپذیرید؟ آیا منع قانونی برای دریافت چنین اعتباری ندارد؟ آیا اصلاً چنین اعتباری برای اتمام این چالش بزرگ ورزش کردستان مورد نیاز است؟ و سؤال پایانی اینکه، چرا این سالن تحویل بهره بردار نمی‌شود؟
نگارنده در پاسخ به سؤال پایانی، در برقراری ارتباط غیررسمی با برخی نمایندگان شرکت توسعه و تجهیز به این نتیجه رسید که سالن مذکور هیچ گونه مشکل تأسیساتی و یا انشعاب انرژی‌های مختلف نداشته و صرفاً عدم پرداخت طلب 5 میلیاردی شرکت توسعه و تجهیز به پیمانکار پروژه مانع تحویل موقت آن به سازمان ورزش شده است.
حال این سؤال مهم مطرح می‌شود که واقعیت بی بهره بودن جامعه ورزش کردستان از چنین فضای ورزشی پس از گذشت نزدیک به سه دهه از آغاز احداث آن چیست؟
سوم: نکته پایانی یادآور اهداف شورای عالی ورزش استان‌هاست. چنین شورایی برای سیاست گذاری، برنامه ریزی و تصمیم گیری‌های کلان جهت برطرف شدن موانع توسعه و ارتقای شاخص‌های ورزش همگانی و قهرمانی و همچنین سرانه فضاهای ورزشی با هماهنگی دستگاه‌های ستادی مرتبط با موضوع تشکیل می‌شود که البته با مرور مختصر بر تعداد بسیار کم شوراهای برگزار شده در حوزه ورزش کردستان به بیان مطالب و چالش‌هایی می‌رسیم که هم از مرز تکرار گذشته و هم بدون راهکار و پیگیری رفع مشکل بی نتیجه مانده است!
بنابراین بهتر است مدیران ورزش کردستان در برگزاری مهم‌ترین رکن تصمیم ساز این نهاد یعنی شورای عالی ورزش، با تشکیل کارگروه تخصصی ضمن مشخص کردن دستور کارها بر اساس اولویت‌ها و نیازهای جامعه مخاطب در مرحله اول، سپس به عنوان دبیرخانه شورا با داده ها و آمارهای به روز و نیازمندی‌ها در تمامی حوزه ها و نیز دعوت از نفرات تأثیرگذار و مطلع به جلسه ورود کنند و تا حصول نتیجه و گرفتن مصوباتی که اجرای آن قطعی است، کار را ادامه دهند