با بی تدبیری و خودخواهی برخی‌ها امتیاز فوتبال بانوان پرپر شد

انتشار خبر عدم تیمداری شرکت ایستا در فوتبال بانوان به همان اندازه که ناخوشایند بود، قابل پیش بینی نیز بود. اواسط فصل گذشته که این شرکت صنعتی به یکباره وارد عرصه ورزش و فوتبال استان شد و در نقش حامی و ناجی عرض اندام کرد، شاید برخی خوش باوران تصور نمودند که دیگر تابو و هیولای نبود اسپانسر حداقل از فوتبال بانوان نقش بربسته است اما آنانی که در سال‌های اخیر شاهد روند فعالیت این رشته و هنرنمایی دختران مستعد کردستانی بوده‌اند، نیک می‌دانستند که ایستا نیز همچون راه یاب، وچان، زارع باتری، آذرخش، کانی و چند عنوان دیگر حامی همیشگی نخواهد بود و هر کدام از این کلاه برای خود نمدی بافتند و رفتند. در واقع فوتبال بانوان بستری مهیا و آماده برای اسپانسرهای مقطعی بوده تا از صدقه سری این دختران توانمند نامی و عنوانی برای خود دست و پا کنند.
داستان ایستا و مدیرعامل و مدیرانش هم تفاوتی با دیگر حامیان مالی نداشته و تنها تفاوت آن شاید دبدبه و کبکبه و بزرگ نمایی و اغراق آمیز بودن صحبت‌ها و ادعاهایشان بوده است. مهرماه گذشته در حالی برای اولین بار نام ایستا به عنوان حامی فوتبال بانوان مطرح شد که مدیران خود خوانده و موروثی فوتبال بانوان به هر دری زدند که از فروش امتیاز این تیم سودی عایدشان شود و حتی گفته می‌شد سرخابی‌های پایتخت مشتری این امتیاز هستند اما وقتی مدیرکل وقت ورزش استان به استناد قانون مانع از انجام این معامله شد شرکت ایستا پا به عرصه حمایتگری گذاشت. وعده ها و شعارهای پر طمطراق اوایل مدیران این شرکت و توافقات پشت پرده و نهانی با مدیران فوتبال بانوان استان دیری نپایید که رنگ یاس و نامیدی به خود گرفت و در اسفندماه گذشته بود که اختلافات دو طرف عیان و رسانه ای شد و در واقع وقتی منافع فردی به خطر افتاد، دیگر فوتبال بانوان و وضعیت ادامه فعالیت برای کسی اولویت نبود. زمانی که مدیرعامل ایستا قرارداد منعقده را رسانه ای کرد، مشخص شد که تیم وکلای این شرکت چقدر رندانه و حساب شده پا به میدان حمایت گذاشته‌اند. قراردادی که بیشتر یادآور قراردادهای ننگین در تاریخ سیاسی کشورمان بود و مشخص شد طرف کردستانی قرارداد از هول حلیم در دیگ افتاده و دست یافتن به آمال شخصی موجب کور شدنشان در دفاع از حیثیت و پیشینه ورزش استان شده بود. آنان که در سنوات گذشته فوتبال بانوان را با نام و عناوین دیگر در لیگ شرکت داده بودند و هر بار نیز به دلایلی اسپانسرها را رها می‌کردند اما این بار به صخره سخت خوردند و محاسباتشان در قرارداد با ایستا غلط از آب درآمد و طرفشان رند تر و با برنامه تر وارد ماجرا شده بود.
اسفندماه که اختلافات رسانه ای شد و حتی مالکان قبلی تیم که عنوان اجرایی داشتند از باشگاه اخراج شدند تا ایستا کم کم فرایند تصاحب امتیاز باشگاه را پیش ببرد. در آن ایام هم همگی می‌گفتند که تحت هر شرایط ایستا با فوتبال بانوان در کردستان می‌ماند و مدیران این شرکت مجوز و حق فروش و واگذاری و انتقال را ندارند اما برای ما رسانه ای ها مشخص بود که این وعده ها بیشتر برای مدیریت جو ورزش استان و در جهت فرایند گام به گام منافع شرکتشان می‌باشد و نهایتاً در اوایل مردادماه با درج پیامی در فضای مجازی با ادبیاتی نه چندان مناسب ضمن اینکه همه مسوولان و دست‌اندرکاران و حتی پیشکسوتان فوتبال استان را متهم به اهانت و دودستگی و کارشکنی کرده اعلام نموده که به عنوان مالک باشگاه از تیمداری در کردستان انصراف می‌دهد! و اضافه کرده: به منتقدان و دلسوزان واقعی ورزش جهت جلوگیری از سوختن سهمیه استان فرصتی کوتاه می‌دهیم.
از متن پیام کامل مشخص است که مدیران باشگاه بار خود را بسته و حتی گفته می‌شود ایستا با نام استان البرز در لیگ آینده حضور خواهند داشت.
در مقابل موضع نه چندان محترمانه مدیران این شرکت شاید نتوان قانوناً موضعی گرفت و آنان منفعت حرفه‌ی گری خود را از ورزش بی صاحب و تنها کردستان می‌برند اما چه کسی باید جوابگوی حق و حقوق دختران فوتبالیست استان باشند، دخترانی که امید انگیزه و آرزوی سایر فوتبالیست‌های پایه هستند؟ اما بدون شک بایستی از کس یا کسانی که در رخ دادن این اتفاق نقش داشته‌اند، بازخواست شود و حتی محاکمه شوند که به چه حقی و با چه مجوزی باشگاه متعلق به کل جامعه ورزشی استان را به مانند یک ملک شخصی معامله کرده‌اند و در قرارداد معامله به جز نفع خود به موضوع دیگر فکر نکرده‌اند.
این یک مطالبه از خاکی سرپرست جدید ورزش و جوانان استان هست که هم در مقابل شرکت ایستا از حقانیت فوتبال بانوان دفاع کند و خاطیان و مقصران موضوع را به صورت قانونی باز خواست نماید.