برنامههای کمیسیون ورزش سنندج؛
از احیای ورزشهای بومی تا تشکیل مجمع خیرین
فرهاد اسماعیلی، رئیس کمیسیون ورزش شورای اسلامی شهر سنندج، در تشریح برنامهها و چالشهای پیش روی ورزش همگانی شهر، اظهار داشت که هدف اصلی کمیسیون، ایجاد شور و نشاط اجتماعی” از طریق برگزاری جشنوارهها و مسابقات ورزشی، اجرای طرحهای ورزش صبحگاهی، احداث زمینهای ورزشی بیشتر در مناطق مختلف شهر و در نهایت، “بسط و گسترش عادلانه ورزش همگانی و دسترسی آسان شهروندان به اماکن ورزشی برای حفظ تندرستی است.
در زمینه تأمین منابع، اسماعیلی با اشاره به چالشهای مالی موجود گفت: در دو ماه گذشته که مسئول کمیسیون ورزش هستم، هیچ بودجهای در اختیار نداشتهایم. همچنین، در مورد سرانه فضای ورزشی، از آنجا که آمار دقیقی در گذشته ثبت نشده است، تیمی از کارشناسان شهرداری را مأمور میکنم تا آمار دقیق را به دست آوریم.
رئیس کمیسیون ورزش شورا در رابطه با اطلاعرسانی و فرهنگسازی تأکید کرد: هماهنگی بین شورا، شهرداری و صدا و سیما میتواند در اطلاعرسانی و ایجاد انگیزه نقش بسزایی داشته باشد. در همین راستا، با مدیرکل صدا و سیما دیدار خواهم داشت تا درخواست پخش برنامههای ورزشی-آموزشی بیشتری از سیما را مطرح کنم.
وی به حمایتهای ویژه از ورزش اشاره کرد و ادامه داد: برای احیا و رونق ورزشهای بومی و محلی و تدوین آییننامه اجرایی این بازیها، کارگروهی تشکیل میشود. همچنین، برای جذب و ترغیب سرمایهگذار جهت احداث امکان ورزشی، کلیه هزینههای مربوط به مجوز و عوارض شهرداری رایگان خواهد بود.
اسماعیلی همچنین درباره توسعه زیرساختها توضیح داد: با هماهنگی میان اداره منابع طبیعی، شهرداری و اداره ورزش و جوانان، زمینهای خاکی اطراف نواحی منفصل شهری که بدون معارض باشند، شناسایی شده و پس از اخذ مجوزهای لازم، زمینهای خاکی برای فوتبال، تنیس خاکی، والیبال و فوتبال ساحلی احداث و در اختیار شهروندان قرار خواهد گرفت.
در بخش حمایت از نخبگان ورزشی، وی اعلام کرد: مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان برای تجلیل از قهرمانان در شورا مصوب شده است که در صورت تأیید در کمیته انطباق فرمانداری، با هماهنگی اداره ورزش و جوانان، مراسم تجلیل برگزار خواهد شد.
در مورد ارتقای ساختار اداری، اسماعیلی اظهار داشت: ارتقای اداره ورزش شهرداری به سازمان ورزش نیازمند طرح در صحن شورا و تصویب توسط شهردار است. در صورت تصویب، این سازمان ردیف بودجه مستقل خود را خواهد داشت که موجب رشد و شکوفایی ورزش شهرداری خواهد شد.
وی در پایان، راهکار مالی بلندمدت را در مشارکت مردمی دانست: تشکیل مجمع خیرین شهر ایده بسیار خوبی است که در صورت تصویب در شورا، این مجمع با مدیریت شورا و با مشارکت تجار، بزرگان ورزش، مدیران کارخانجات و معادن برای پیشبرد اهداف عالیه ورزش شهر تشکیل خواهد شد.
رشد چشمگیر زیرساختهای ورزشی در سنندج؛
ورزش همگانی اولویت شهرداری
هوشنگ امینی رئیس اداره تربیت بدنی و گردشگری شهرداری سنندج در مورد رسالت ورزش شهرداری گفت: رسالت اصلی ورزش شهرداری بحث همگانی کردن ورزش در سطح شهر علیالخصوص ورزش صبحگاهی و ورزش رایگان برای مردم است در همین راستا اداره تربیت بدنی و گردشگری شهرداری با 12 نفر کارمند در این زمینه مشغول خدمت رسانی است.
امینی در زیر ساختهای شهرداری سنندج گفت: رشد ورزش شهرداری به خصوص در بحث زیر ساخت رشد چشمگیری بوده است به طوری که فضاهای ورزشی روباز 9 زمین چمن مصنوعی احداث شده است در کنار اکثر زمینهای چمن مصنوعی سرویس بهداشتی و رختکن موجود است و چند جایی هم که ندارد به زودی ساخته میشود تا این مشکل نیز بر طرف شود و خدمت رسانی بهتر به شهروندان انجام گردد، بر اساس بند 21 ماده 55 سازمان شهرداریها احداث ورزشگاه ها به عهده شهرداری است در این راستا پیشنهاد سالن چند منظوره و خوابگاه 50 نفره را به شورا پیشنهاد دادهایم ولی با توجه به کمبود بودجه تایید نشد ولی در سال آینده حتماً تصویب میگردد و احداث سالنها شروع میشود، دو مکان ورزشی برای افراد کم توان مناسب سازی شده است.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا شهرداری از ورزش قهرمانی و باشگاه های ورزشی حمایت نمیکند؟ گفت: چند سال قبل از طریق باشگاه شهرداری از چند تیم ورزشی حمایت شد ولی چون باشگاه بدون مجوز و غیر قانونی فعالیت میکرد منحل شد و ما در نظر داریم از دو تیم پر طرفدار که بیشترین تماشاگر را دارد ولی متأسفانه منع قانونی دارد و سازمان شهرداریهای کشور بخشنامه ای ارسال کرده است که شهرداریهایی که درآمد کافی ندارند از تیمهای ورزشی حمایت نکنند.
امینی اظهار داشت: با توجه به ماهیت هیأت ورزشهای همگانی و اینکه شهرداریها متولی ورزش همگانی هستند، بهتر است که رئیس هیأت شهردار یا رئیس ورزش شهرداری باشد معمولاً در استانهای دیگر شهردار یا معاونین مسئول هیأت همگانی هستند و با این کار از موازی کاری هم جلوگیری میشود.
رئیس اداره تربیت بدنی شهرداری در مورد امکانات مجموعه ورزشی توس نوذر گفت: زمینهای چمن مصنوعی فوتبال، بسکتبال، والیبال، اسکیت، سالن بدنسازی، میز پینگپنگ – 30 دستگاه دوچرخه، 30 جفت کفش اسکیت و جاده سلامت آسفالت یک کیلومتر آماده خدمت رسانی به تمامی همشهریان عزیز میباشد. طی چند ماه اخیر تعمیرات و تغییرات جاده دسترسی به توس نوذر باعث ایجاد مشکلاتی برای شهروندان شده که عذر خواهی میکنم، امیدوارم به زودی آسفالت آن به پایان میرسد و برای امنیت بیشتر مردم کانکس نیروی انتظامی به صورت شبانه روز، مستقر میگردد تا امنیت خانواده ها و ورزشکاران تأمین گردد.
وی در مورد پیست اتومبیلرانی و موتور سواری که چند سال قبل شهرداری خریداری کرده بود، گفت: پیست الان در اختیار شهرداری نیست، چون سند آن را به نام شهرداری انتقال نداده بودند، منابع طبیعی آن را در اختیار دارایی قرار داده است، مکاتباتی با اداره دارایی انجام شده است که پیست در اختیار شهرداری قرار گیرد.
امینی در مورد برگزاری المپیاد ورزشی شهرداری گفت: در صورت تأمین بودجه حتماً آن را برگزار خواهیم کرد البته در زمینه برگزاری آن تغییرات گسترده ای انجام میدهیم و به صورت غیر متمرکز به نحوی که تمامی محلات در برگزاری سهیم باشند و شور و نشاط و هیجان کل شهر را در بر گیرد
وی در مورد تنها سالن چند منظوره سرپوشیده شهرداری گفت: این سالن صبحها از ساعت 8 تا ساعت 2 بعدازظهر به صورت رایگان در اختیار شهروندان است، دو مدرسه فوتسال فعالیت دارند و کمترین هزینه را ورزشکاران اخذ مینمایند. چند سانس هم در اختیار کارمندان شهرداری میباشد و مدیریت سالن نیز به عهده مربی زحمت کش و کاردان و خوشنام فوتبال جعفر زندی میباشد.
رئیس اداره تربیت بدنی شهرداری در پاسخ تبدیل پارک شهدا پارک تخصصی ورزش بانوان اظهار داشت: قسمتی از پارک مشکل حقوقی دارد و در صورت رفع مشکل آن را پیگیری میکنم با توجه به دسترسی آسان، بافت جمعیتی زیاد که در این منطقه از شهر حضور دارند و پارکینگ که روبروی پارک است میتواند بانوان را برای انجام فعالیتهای ورزشی به خود جذب کند.
وقتی «قانون» بهانه میشود!
رمزگشایی از تیمداری ممنوعه شهرداریها
کاوه اسدی مدیرعامل باشگاه پاریزهر کردستان در مورد موضوع گزارش این متن را ارسال کرد
در جغرافیای پرچالش توسعه شهری، ورزش نه یک تفنن لوکس، بلکه ستونِ استوار سلامت اجتماعی، هویت شهری، امید جمعی و سرمایهسازی انسانی است. امروز در جایجای ایران، از کلانشهرها تا شهرهای کوچک مرزی، شهرداریها در قامت حامی، مالک یا اسپانسر تیمهای ورزشی ظاهر شدهاند.
دهها تیم با نام «شهرداری» در لیگهای رسمی کشور فعالیت میکنند و هزاران هزار نوجوان و جوان به واسطه همین تیمها، مسیر زندگی خود را از آسیب به افتخار تغییر دادهاند.
اما درست در میانه این جغرافیای فعال در سراسر ایران، سنندج مظلوم و بی مدیر مدبر دلسوز، ایستاده است، با درهای بسته، پاسخهای تکراری و یک کلیدواژه فرسوده: «قانون به ما برای حضور در ورزش اجازه نمیدهد.»
– سؤال اساسی مردم اینست آیا قانون، واقعیت است یا سپر ناکارآمدی شهردار و اعضای شورا شده است؟
مدیران شهرداری سنندج در مواجهه با مطالبه بدیهی جامعه جوان و ورزشی یعنی تشکیل یا حمایت از تیمهای ورزشی مکرراً به «ممنوعیت قانونی تیمداری» استناد میکنند. این در حالی است که:
در همان استان کردستان، شهرداری مریوان صاحب تیم رسمی در لیگ دسته چهار فوتبال کشور است. یکی از نواحی شهرداری مریوان (کانی دینار) تیمی دارد که قهرمان لیگ استان شده است. دهها و صدها مورد هست که قابل پنهان کردن نیست!
در همین شهرداری زنجان، که همسایه استان خودمان است، با افتخار اسپانسر مستقیم تیم آرمان زنجان در لیگ دسته اول فوتسال باشگاههای ایران با پرداخت میلیاردها تومان است.
شهرداریهای تبریز، رشت، ارومیه، سیرجان، بندرعباس، اصفهان، کرج، یزد و دهها شهر کوچک و بزرگ دیگر سالهاست یا تیم دارند یا حامی رسمی ورزش قهرمانیاند.
اگر در کشور قانون واحد است که هست پس این تفاوت فاحش در رفتار مدیریتی از کجا میآید!؟
آیا باید باور کرد بیش از ۱۰۰ شهرداری کشور همگی در حال تخلفند و فقط سنندج قانونمدار است؟
یا آنکه حقیقت، تلختر از این توجیه ساده است. من معتقدم مشکل نه قانون، بلکه از ارادهی ضعیف مدیران شهری سنندج است، نه ممنوعیت! باید بپذیریم ناتوانی مدیریتی در سنندج در این ۴ سال به خصوص با مدیریت شهردار فعلی بی داد میکند!
-سؤال دیگر این است آیا شهرداری در قانون نهاد خدماتی صرف است یا یک نهاد اجتماعی وسیعتر؟
بر اساس قانون شهرداریها، وظایف این نهاد صرفاً به آسفالت، جدولکشی و جمعآوری زباله محدود نشده است. در فلسفه وجودی شهرداریها، «توسعه فرهنگی، اجتماعی، بهداشتی و ورزشی شهروندان» جایگاهی روشن دارد. ایجاد فضاهای ورزشی، حمایت از رویدادهای فرهنگی ورزشی و تقویت نشاط عمومی، از مصادیق شناختهشده «مسئولیت اجتماعی مدیریت شهری» است.
هیچ ماده صریحی در قوانین بالادستی کشور وجود ندارد که «حمایت شهرداری از ورزش قهرمانی» یا «تیمداری ورزشی» را مطلقاً ممنوع اعلام کرده باشد. آنچه وجود دارد، ضوابط نحوه هزینه کرد، شفافیت مالی، منع فساد و ضرورت تصویب در شوراهاست، نه منع اصل حمایت.
پس وقتی دهها شهرداری با نظارت شورا، تیم داری میکنند و از محل بودجه مصوب هزینه میکنند، استناد شهرداری سنندج به «ممنوعیت قانونی» یا ناشی از ناآگاهی حقوقی است یا گریز آگاهانه از مسئولیت.
شهر بدون ورزشِ پویا و قهرمانی شهری است بدون شور اجتماعی و شهری فرسوده، جوانان سرخورده، افزایش آسیبهای اجتماعی و فرار استعدادها! امروز بسیاری از قهرمانان ملی ایران محصول حمایت نهادهای شهریاند. حمایتهایی که نه هزینه، بلکه سرمایهگذاری بلندمدت اجتماعی بوده است.
سنندج، شهری با پیشینه ورزشی درخشان، با استعدادهای بیشمار در فوتبال، فوتسال، بسکتبال. هندبال، کشتی، کونگفو، تکواندو و دهها رشته دیگر، چرا باید تماشاگر موفقیت شهرهای همتراز و حتی کوچکتر از خود باشد!؟
چرا شهرداری مریوان تیم دارد و سنندج نه؟
چرا شهرداری زنجان اسپانسر دارد و سنندج نه؟
چرا ارومیه، رشت، سیرجان، ساوه، ماهشهر و دهها شهر دیگر در همین کشور ما، که تحت لوای یک قانون اداره میشود، سرمایهگذاری میکنند و شهرداری سنندج فقط توجیه میکند!؟
-وقتی پاسخها قانعکننده نیست افکار عمومی حق دارد بداند!
افکار عمومی امروز دیگر با کلیگویی قانع نمیشود. جامعه ورزشی سنندج حق دارد بداند:
کدام ماده قانونی دقیقاً تیمداری را برای شهرداری سنندج ممنوع کرده است که اختصاصاً برای این شهر نوشته شده است؟
چرا همان قانون برای دیگر شهرها اجرا نمیشود؟
آیا شوراهای شهر و شهرداران آنها قانونشکناند یا شهرداری سنندج دچار قرائت سلیقهای از قانون است؟
اگر حمایت مالی مستقیم ممکن نیست، چرا حداقل از ظرفیت اسپانسری، مشارکت بخش خصوصی و برندینگ شهری استفاده نمیشود؟
سکوت در برابر این پرسشها، خود یک پاسخ است؛ پاسخی که بوی گریز از مسئولیت میدهد.
نتیجهگیری ساده است، سنندج قربانی قانون نیست، قربانی بی تصمیمی و ناتوانی است و بیارادگی و بی عملی مدیران شهری (شهردار و شورا) خود شده است
پس امروز میتوان با اطمینان و ضرس قاطع گفت:ورزش سنندج نه قربانی قانون، بلکه قربانی انفعال، محافظهکاری و ضعف اراده در مدیریت شهری است.
من به عنوان یک حقوقدان که چند سالی در مدیریت ورزش و تیمداری در سطح ملی حضور دارم به صراحت میگویم: قانون، در سراسر ایران یکی است اما آنچه شهرها را از هم متمایز میکند، جرئت تصمیمگیری، شجاعت مدیریت و باور به سرمایه انسانی است که در حال حاضر این خصایص در شورا و شهردار ما وجود ندارد.
شهرداری سنندج اگر نمیخواهد تیمدار باشد یا در حوزه اسپانسری وارد شود، لااقل صادقانه بگوید که نمیخواهد، نه اینکه پشت دیوارهای مبهم قانون پنهان شود. فرافکنی به نام قانون، دیگر خریداری ندارد چون مردم هم آگاه شدهاند هم به مقایسه دست میزنند.
ورزش در شهر سنندج، بیش از آنکه محتاج بودجه باشد، محتاج اعتماد، اراده و مسئولیتپذیری مدیران است و تاریخ نشان داده است: مدیرانی که پشت واژه «نمیشود» پنهان میشوند، هرگز سازندگان «میتوانیم» نخواهند بود. در حال حاضر مدیریت شهری ضعیف ما پشت نمیشود پنهان شدهاند چون سواد «میتوانیم» را ذاتاً ندارند.
اکنون و پس از تشریح ناتوانی مدیریت شهری فعلی، با استدلال و با در نظر گرفتن قوانین بالادستی به بررسی حقوقی امکان تیمداری و حمایت ورزشی توسط شهرداریها با تأکید بر وضعیت قانونی شهرداری سنندج میپردازم.
ورزش به عنوان یک مؤلفه بنیادین در سلامت جسمی و روانی شهروندان، تقویت سرمایه اجتماعی، پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و افزایش هویت و نشاط شهری، جزء لاینفک وظایف مدیریت شهری در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود. با وجود این، شهرداری سنندج سالهاست در برابر مطالبه جامعه ورزش برای حمایت یا تشکیل تیمهای ورزشی، به «ممنوعیت قانونی» استناد میکند. ادعایی که با رویه جاری دهها شهرداری کشور و نصوص متعدد قانونی در تعارض آشکار است.
در ادامه این یادداشت با هدف تنقیح حقوقی موضوع و رفع هرگونه ابهام قانونی مواردی را بیان میدارم امید که در نهایت راهگشا باشد.
بر اساس اصل سوم قانون اساسی (بند ۳)
«دولت موظف است امکانات لازم برای تعمیم ورزش همگانی را فراهم نماید و در اصل بیست و نهم قانون اساسی اعلام میدارد ورزش در زمره خدمات عمومی و اجتماعی قرار میگیرد. همچنین مطابق با قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان و اسناد بالادستی توسعه ورزش کشور (از جمله نقشه مهندسی فرهنگی کشور) شهرداریها به عنوان بازوی اجرایی مدیریت شهری، جزء نهادهای مکلف به مشارکت در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی شناخته میشوند.»
هیچ ممنوعیت صریح قانونی برای تیمداری شهرداری وجود ندارد.
در بررسیهای قانون شهرداریها قانون شوراها قانون محاسبات عمومی
قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولتقانون برنامههای توسعه پنج ساله هیچ ماده صریحی مبنی بر «ممنوعیت مطلق تیمداری شهرداریها» وجود ندارد.
آنچه وجود دارد، صرفاً الزام به رعایت صرفه و صلاح شهر، شفافیت مالی، رعایت تشریفات معاملاتی، منع تصدیگری غیرضروری در صورت وجود بخش خصوصی توانمند است که همگی قابل مدیریت حقوقی هستند، نه مانع مطلق.
بنابراین، ادعای «غیرقانونی بودن تیمداری شهرداری سنندج» فاقد پشتوانه نصّ صریح قانونی است.
رویه قطعی اجرایی کشور به عنوان منبع تفسیری معتبر
بر اساس قاعده «رویه اداری مستقر» در حقوق عمومی، زمانی که یک اقدام به طور گسترده و مستمر توسط نهادهای همعرض در کشور انجام شود، آن اقدام از حیث حقوقی دارای وجاهت اجرایی است. امروز در کشور دهها تیم با نام «شهرداری» در لیگهای رسمی فعالیت دارند. شهرداریها به صورت مستقیم یا اسپانسری هزینه میکنند. این اقدامات تحت نظارت دیوان محاسبات، سازمان بازرسی و شوراهای شهر انجام میشود.
اگر تیمداری یا حمایت ورزشی ذاتاً «غیرقانونی» بود، میبایست تمام این شهرداریها متخلف شناخته شوند حال آنکه چنین امری وجود خارجی ندارد.
بنابراین بر اساس ماده ۵۵ قانون شهرداریها، شهرداریها صلاحیت قانونی صریح در امور ورزشی دارند. بر اساس ماده ۸۰ قانون شوراها، شورای شهر اختیار کامل تصویب حمایت ورزشی و تیمداری را داراست. هیچ قانون بالادستی، ممنوعیت مطلقی برای تیمداری شهرداریها پیشبینی نکرده است. رویه مستقر اجرایی کشور، مؤید قانونی بودن این اقدام است. امتناع غیر موجه از ورود به حوزه ورزش، میتواند مصداق ترک فعل اداری تلقی گردد.
از منظر من به عنوان یک فعال حقوقی در یک نگاه جامع عدم حمایت یا تیمداری شهرداری سنندج، نه برخاسته از منع قانونی، بلکه ناشی از فقدان تصمیم مدیریتی و ضعف اراده اجرایی است.
به همین جهات روشن مطالبه رسمی جامعه ورزش سنندج به این شرح پیشنهاد میگردد:
ما، فعالان و دلسوزان ورزش سنندج، بر اساس مستندات قانونی فوق، به طور رسمی از شورای اسلامی شهر سنندج و شهردار منصوب آنها میخواهیم.
به صورت شفاف، مستند قانونی ادعای «ممنوعیت تیمداری» را اعلام نمایند و ضمن بیان آن تقاضای برخورد با شهرداران شهرهایی که تیم داری یا از تیمهای شهر خود حمایت میکنند را از دادستان کل کشور بخواهند و به وظیفهی ملی خود عمل کنند و در صورت فقدان منع صریح، موضوع حمایت یا تشکیل تیمهای ورزشی را در دستور کار رسمی شورا قرار دهند.
ردیف بودجه قانونی برای ورزش قهرمانی شهر سنندج پیشبینی نمایند و در نهایت گزارش عملکرد شهرداری در حوزه مسئولیت اجتماعی ورزشی به افکار عمومی ارائه کنند.
توسعه ورزش قهرمانی سنندج حق قانونی این شهر است، نه امتیاز و صدقه سر آقایان!
مسئول سایت ورزش صبحگاهی ژینگه:
لزوم ساماندهی و نظارت بر گروههای ورزش صبحگاهی
توفیق امیری، مسئول سایتهای ورزش صبحگاهی ژینگه، ضمن اشاره به رشد گروههای فعال از ۲ به ۲۴ ایستگاه، انتقاداتی جدی را نسبت به نحوه صدور مجوز فعالیت، صلاحیت مربیان و عدم تعامل کافی بین نهادهای نظارتی (شهرداری و اداره ورزش) مطرح کرد. او تأکید نمود که برای جلوگیری از افت کیفیت، باید یک مرجع واحد مسئولیت نظارت بر تمام گروهها را بر عهده بگیرد.
توفیق امیری مسئول 2 سایت ژینگه ۱ و ۲ که بیش از سی سال سابقه ورزشی در رشته های رزمی و کوهنوردی و 9 ساله در رشته ورزش صبحگاهی فعالیت دارد در مورد چگونگی فعالیت سایت ژینگه گفت: در 2 سایت ژینگه با 6 مربی به صورت رایگان مشغول خدمت رسانی به علاقمندان ورزش صبحگاهی هستیم. برای هزینه های جاری سایت قطعاً نیازمند به کمک مالی هستیم به ناچار از ورزشکاران حاضر در سایت از هر نفر ماهیانه 50 هزار تومان دریافت میکنیم که با نظارت خودم برای هزینه های جاری و یک سری موارد دیگر هزینه خواهد شد چون هیچ ارگانی به ما کمک نمیکند.
امیری در مورد وضعیت ورزش صبحگاهی در سنندج گفت: در گذشته فقط 2 گروه ورزش صبحگاهی فعال بودند که خوشبختانه در چند سال اخیر با همت اداره ورزش و گردشگری شهرداری تعداد گروه های ورزش صبحگاهی به 24 گروه افزایش پیدا کرده است. متأسفانه هستند اشخاصی که سایت ورزشی رایگان در اختیارشان گذاشتهاند ولی ماهیانه مبلغ چشمگیری شهریه برای خود دریافت میکنند و ارگانهای که باید بر فعالیت آنها نظارت کند هیچ اقدامی در این زمینه انجام نمیدهند.
مسئول گروه ورزش صبحگاهی ژینگه در مورد خدماتی که شهرداری به گروه های ورزشی ارائه میدهد، گفت: شهرداری پارکهای که مکانی ورزشی دارند در اختیار افراد برای ورزش صبحگاهی قرارمی دهد و بنده فقط در مورد خودم صحبت خواهم کرد که در این 9 ساله فعالیت ورزش صبحگاهی در میدان (کوزه به شان) اولاً یک دستگاه سیستم صوتی را در دو ایستگاه در روزهای فرد و زوج استفاده میکنیم و در این مدت تمام هزینه جهت تعمیرات و یا تعویض باطری و غیره را از همان ماهی ۵۰ هزار هزینه کرده و مدام در دو گروه باید با ماشین حمل کنیم و در این مدت روی سنگ فرش ارایه ورزش داده و خیلی وقت پیگیر تصیح مکان فوق هستم که متأسفانه هیچ نتیجه ای حاصل نشده و البته تفاوت بین سایتهای ورزشی کاملاً محسوس میباشد.
امیری در پایان سخنان خود اظهار داشت:برای بهتر شدن ورزش صبحگاهی قطعاً موارد زیادی هست که باید مدنظر قرار گیرد و حالا که در سطح شهر سنندج حدود ۲۴ ایستگاه ورزشی اعلام و فعالیت میکنند که باید مجوز فعالیت از طریق اداره ورزش شهرداری برای مکان مورد نظر و اداره ورزش و جوانان یا هیئت همگانی برای بررسی مدارک مربیگری ارایه نمایند و باید بین این دو ارگان تأمل کامل باشد که تا اکنون اصلاً رعایت نشده و هستند کسانی به عنوان سرپرست معرفی و ابلاغ فعالیت دریافت کردند که متأسفانه چون اولاً هیچ حکم مربیگری ندارند قطعاً در حد سرپرست نیستند و نخواهند بود چون سرپرست باید به علم ورزش آگاه باشد و چنانچه مربی به دلیلی چند روز غیبت داشت بتواند ارایه ورزش دهد؛ و حتی داریم گروه که ادعا میکنند ما از طریق فرمانداری مجوز داریم که چنین ادعایی قطعاً کذب بوده و باید بررسی شود که تا به حال هیچ پیگیری صورت نگرفته باید تمام گروها از یک ارگان مشخص اجازه فعالیت داده شود که این دودستگی متأسفانه وجود دارد و به نظر من باید به کیفیت بیشتر توجه کرد نه کمیت.
مسئول انجمن معلولین استان کردستان:
انتقاد تند از عدم مناسبسازی شهری؛ مشاور شهردار نمایشی است
سینا کریمی کردستانی مسئول انجمن معلولین استان کردستان در مورد زیر ساختهای موجود برای ورزش توانایان گفت: ورزش برای افراد آسیب دیده در مرحله اول جنبه توانبخشی و بهبود شرایط جسمی روحی و استقلال فرد را به همراه دارد که متأسفانه با تمام تلاشهای جامعه معلولین پیگیریهای مشاور شهردار در امور معلولین مناسب سازی و مبلمان شهری در زمینهی ورزشی در مکانهای تازه تأسیس تفرجگاه های شهر سنندج نسبت به در نظر گرفتن قشر توان خواه و دارای نیاز های ویژه که همیشه با محدودیتهای فراوان دست و پنجه نرم میکنند دیده نشده و هیچ اقدامی مثبت صورت نگرفته است.
البته ناگفته نماند که قریب به ۳ سال است که توسط یکی از مدیران دلسوز شهرداری جناب آقای فواد کریمی وسائل های مناسب سازی جهت رفاه حال معلولین در مکانی مناسب برای ورزش این قشر تهیه و نسب آنها در نظر گرفته شد که متأسفانه اجازه اجرای طرح داده نشد و تمام وسائل های خریداری شده مفقود و بلاتکلیف ماند.
لازم به ذکر است که سمتهای داده شده به جامعه معلولین علل خصوص مشاور شهردار البته در تمام ادوار شهردار های قبل هم کاملاً فرمایشی و نمایشی بوده است و در هیچ کدام از تصمیمات کلان علل خصوص ساخت و ساز های مهم در شهر سنندج به هیچ وجه از نظر ما استفاده نکرده و نتیجه اقدامات برای ما همیشه یا ناقص با بی نتیجه مانده است.
امید است که شاهد شرایطی برابر برای همهی عزیزان در این دیار باشیم.
نتیجه گیری
با وجود، چالشهایی نظیر محدودیت بودجه برای ارتقای سطح کیفی و کمی ورزش همگانی در شهر سنندج تدوین برنامه جامع ورزش شهری، افزایش بودجه اختصاصی به ورزش همگانی، ساماندهی گروههای ورزش صبحگاهی، توجه ویژه به ورزش بانوان و اقشار خاص، تقویت مشارکت مردمی و فرهنگسازی رسانهای، راهاندازی سامانه دیجیتال ثبت اطلاعات اماکن، گروههای ورزشی و مربیان، ایجاد بسترهای درآمدزایی پایدار به عنوان راهکار پیشنهاد میشود.
برای حمایت از ورزش قهرمانی و تیمداری نیاز است بررسی شود شهرداری شهرهای دیگر از چه ماده قانونی و مصوبه ای استفاده میکنند که چندین رشته مختلف ورزشی را تحت پوشش قرار دادهاند اما شهرداری سنندج نمیتواند حتی یک تیم را حمایت کند!
