چگونه وارد بحث باشگاه داری شدید؟
حضور در ورزش یک کار شرافتمندانه و بزرگ از نظر اجتماعی است و ما هم با توجه به ناهنجاریهایی که در جامعه وجود دارد و چون شغل وکالت هم داریم لذا با آن به طور مستقیم سروکار داریم و بر اساس یک مسئولیت اجتماعی این انگیزه در من و تعدادی از دوستان همکاران ایجاد شد که به بخش ورزش ورود پیدا کنیم در این حین متوجه شدیم تیم فوتسال چاپ معلم برای حضور در لیگ دسته دوم فوتسال کشور به دلیل نبود اسپانسر با مشکل مواجه است که در نهایت تصمیم گرفتیم این تیم را در حوزه ورزش که حوزه ای فوقالعاده بزرگ است را پوشش بدهیم. جا دارد از مسئولین چاپ معلم که این تیم را چند سال اداره کردند تشکر و قدردانی کنم.
آیا قبل از این هم به صورت اسپانسر از تیمهای ورزشی حمایت کردهاید؟
به صورت انفرادی ورزشکارانی به دفاتر ما مراجعه میکردند کمکهایی در بحث اعزام آنها به مسابقات صورت میگرفت که سازمان یافته و تجمیعی نبود.
چرا شما با تأخیر زیاد به فکر کمک به ورزش و ادای مسئولیت اجتماعی خود افتادید؟
وکلا با مسائل و معضلات اجتماعی زیادی دیگر هستند، ما از طریق کانون وکلای دادگستری و همیاری همکاری که با نهادها و مؤسسات خیریه سعی میکردیم به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنیم تا اینکه به صورت اتفاقی تصمیم گرفته شد در بحث ورزش هم ورود پیدا کنیم چون این حوزه به سالم سازی بیشتر جامعه میتواند کمک کند.
با چه هدفی در لیگ دسته دوم فوتسال کشور حضور پیدا کردید، آیا به هدف خود رسیدید؟
ما با دو هدف تیمداری شروع کردیم، یکی اینکه اجازه ندهیم امتیاز این تیم از استان خارج شود و سهمیه حفظ شود و هدف ما تداوم در کار و ایجاد شور نشاط در میان جامعه بود که خوشبختانه به هر دو هدف خود دست پیدا کردیم که امیدواریم صنوف دیگر هم احساس مسئولیت کنند و به حوزه ورزش ورود پیدا کنند، لذا از طریق نشریه «به هیز» هم از همه صاحبان مشاغل و انجمنهای صنفی دیگر دعوت میکنم که پشتیبان ورزش باشند.
برنامه شما برای آینده چیست؟
وضعیت ورزش کشور در حال حاضر مطلوب نیست و در حالت بحرانی قرار دارد و سرانه فضای ورزشی نسبت به ورزشکاران بسیار کم است با این حال هدف ما کار بلند مدت و حضور مداوم در ورزش است که این امر بستگی به حمایت مردم دارد چون در دنیای امروز مردم باید توسعه گرا باشند.
یکی دیگر از اقدامات باشگاه پاریزه ر ایجاد مدرسه فوتبال است، این مدرسه چه تفاوتی با دیگر مدارس فوتبال سطح شهر دارد؟
اولین چیزی که برای ما در مدرسه فوتبال مهم است حفظ کرامت افراد است. دریافت شهریه و درآمدزایی هدف ما نیست. در اختیار گذاشتن امکانات و تجهیزات مناسب و مربیان آگاه به علم روز با تعداد محدود دانش آموز است و یکی دیگر از اهداف ما توجه به بچه ها در مسیر رشد و استعدادیابی اصولی و استفاده از کارشناسان تغذیه میباشد. در کل سعی کردهایم فضا و امکانات متفاوتی را در اختیار فوتبال آموزان قرار دهیم که مسیر رشد و ترقی را به درستی طی کنند.
فوتبال به کُما رفته زنده نمیشود!
کمتر از یک سال است به عنوان مدیرعامل در فوتبال کردستان حضور دارید، وضعیت این رشته را در استان چگونه میبینید؟
به نظر من فوتبال استان با مشکلات عدیده و ریشه ای مواجه است به طوری که شرایط و امکانات برای توسعه و پیشرفت فوتبال فراهم نیست برای نمونه در شهر سنندج به عنوان مرکز استان دو زمین چمن طبیعی فوتبال وجود دارد که عملاً یکی از آنها (22 گولان) سالها تعطیل است و زمین ملک نیا هم با تراکم کاری شدیدی مواجه است در واقع همه ما تلاش میکنیم فوتبال را زنده نگاه داریم ولی در واقع فوتبال کردستان در کُماست! و در وضعیت بسیار سختی به سر میبرد.
حمایتی دولتی برای ارتقا ورزش و فوتبال را نداریم باید حاکمیت برای مناطق کمتر برخورداری چون کردستان تبعیض مثبت قائل شوند و امتیاز و مشوقهایی برای کردستان قرار دهند که ورزش در استان احیا و به یک پدیده اجتماعی تبدیل شود در آن صورت هم جامعه به سمت ورزش میآیند و ضمن کمک به ورزش باعث میشوند ورزشگاههای ما از تماشاچی پر شود که این امر باعث ایجاد رقابت و در کنار آن رشد فوتبال خواهد شد.
همه جامعه با این مشکلات تکراری آشنا هستند، شما چه راهکاری دارید؟
چند راهکار اساسی وجود دارد یکی اینکه باید از طریق مسئولین استانی و نمایندگان مردم استان در مجلس یک بودجه جهشی برای ورزش استان جذب شود، یک راهکار دیگر این است که درصدی از درآمد که توسط گمرکات استان از طریق مرز به دست میآید به ورزش اختصاص پیدا کند و معادن هم یکی دیگر از جاهایی است که باید به ورزش کمک کنند، سرمایه گذران که در استان قصد سرمایه گذاری دارند باید ملزم شوند که درصدی از درآمد خود را صرف ورزش کنند که این کار میتواند احداث فضای ورزشی باشد و یا حمایت از تیمهای ورزشی یعنی کارهای اقتصادی که انجام میشود یک پیوست ورزشی باید داشته باشد که متأسفانه تا کنون هیچکدام از این اقدامات صورت نگرفته است. مدیران استان باید تکلیف خود را با ورزش روشن کنند تا مشخص شود آیا میخواهند در وضعیت موجود ورزش استان تغییر ایجاد کنند یا نه؟
در بیان مطالبات جزیره ای عمل کردهایم
به نظر شما با این شرایط وظیفه جامعه ورزشی چیست؟
مطالبه گری و پرسش گری از مهمترین وظایف جامعه ورزشی است. اگر پیشکسوتان، صاحب نظران، ورزشکاران ما به صورت جمعی و هدفمند از مسئولین استانی و کشوری مطالبه گر باشند این امر میتواند مسئولین را وادار کند که به ورزش توجه ویژه ای داشته باشند اما متأسفانه ما تا کنون جزیره ای و جزئی مطالباتی داشتهایم که شاید برای مقطع خاصی جواب داده باشد اما تأثیر گذار نبوده است. یکی از مطالبات ما این باید باشد که چرا گل گهر سیرجان برای یک فصل تیم فوتبال حدود 400 میلیارد تومان هزینه میکند؟ اما ما توانایی حمایت از یک تیم دسته دوم را نداشته باشیم! به نظر من وظیفه پیشکسوتان بیان انتقاد نیست بلکه مطالبه گری است.
در جلسه هم اندیشی فوتبال سنندج عنوان کردید برای حل کردن برخی مشکلات به دنبال ایجاد اتحادیه و یا انجمن هستید، در این باره صحبت کنید؟
همانطور که در صحبتهای خود عنوان کردم یکی از مشکلات ما جزیره ای عمل کردن و نبود اتحاد و همدلی در میان جامعه ورزشی است به همین خاطر به دنبال ثبت اتحادیه و یا انجمن باشگاه داران هستیم که تدوین اساسنامه آن در مراحل پایانی است با این کار میخواهیم از طریق اتحادیه مطالبه گر ورزش از مسئولین استانی و کشوری باشیم. چون انجمن و یا اتحادیه به طور منسجمتر میتواند خواسته بزرگ ورزشی را مطرح کند و در فکر حل مشکلات باشد و مسئولین هم مجبور میشوند با دید بهتری به ورزش توجه کنند.
دیدگاه کلی ما این است که مردم و مسئولین را بیشتر ترغیب کنیم که از ورزش حمایت کنند و جامعه باید بپذیرد برخی مشکلات ورزش از کم کاری آنها ناشی میشود تا مردم و جامعه ما مطالبه گر نباشند هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهند داد. اگر ورزش و صنعت در کنار هم باشند باعث پیشرفت هر دو خواهد شد و صاحبان صنایع نباید باشگاهداری کنند بلکه باید به عنوان حامی و اسپانسر در کنار تیم باشند.
هیئت مدیره و حامیان پاریزه ر: صابر مجیدی، کیوان شریفی، بهزاد آور، طاهر توحیدی، خسرو ادریسی، احمد نامداری، قاسم اسکندری، رامین رمضانیان.
کادر مدرسه فوتبال: محمد طهماسبی مدیر داخلی، صابر ساعد پناه مدیر فنی، اسعد امجدی مدیر فرهنگی آموزشی، بهاءالدین ملکی مدیر توسعه زیرساخت، فواد رضایی مدیر اجرایی.