باسابقه‏ ترین داور فوتبال دیواندره:

مهم‏ترین ویژگی یک داور شهامت دادن حق به حق‏دار است

از عشق می‌گوید، اینکه عشق نباشد نمی‌شود کاری کرد. پای حرف‌هایش که می‌نشینی، به حرفش می‌رسی، مگر می‌شود 6‌ماه کار کنی و بیشترین دستمزدت 3 میلیون تومان باشد. در همه این 6‌ماه هم همه بهت نق بزنند که اینجای کارت ایراد داشت و آنجا، آن سوت را اشتباه زدی. داوری شغل نیست، عشق است؛ اما این عشق همیشه تلخ است چرا که هر زمان داور عملکرد درخشانی دارد، کسی دست مریزاد نمی‌گوید. در مقابل هر مربی که تیمش می‌بازد، دنبال مقصر است و چه دیواری کوتاه‌تر از داور! داوری به عنوان یک ورزش و فعالیت ورزشی شناخته می‌شود، یک نوع عشق در ورزش است و از لحاظ شغلی هرگز نمی‌توان به داوری نگاه کرد. سال 1378 الفبای داوری را زیر نظر استاد کریم پور در سنندج آموخت. بر این باور است که سطح داوری استان کردستان بسیار بالاست و با تلاش همه جانبه کمیته داوران و هیأت فوتبال دارد به جایگاه واقعی خودش می‌رسد. اعتقاد دارد برای موفق شدن باید دنبال الگوهای موفق بود. نامی آشنا برای جامعه فوتبال استان کردستان است همه او را با کاریزمای خاص وی می‌شناسند و بر این باور هستند با روانشناسی مناسبی که دارد توانسته قضاوت‌های خوبی در سطح استان داشته باشد، نمونه بارز یک پیشکسوت و عاشق فوتبال است به جرئت می‌توان گفت بیش از چهل سال از زندگی خود را در میادین فوتبالی پشت سر نهاده است و بی انصافی است که از زحمات وی چشم پوشی نکرد. آقای خاص داوری فوتبال کردستان و شهرستان دیواندره با چهره ای خندان و حرکات ابداعی خودش در داوری در دل تیم‌های استان جا باز کرده و کمتر تیمی باشد از وی کینه به دل داشته باشد. آری وی ابراهیم علوی است متولد شهریور ماه سال ۵۶ شهرستان دیواندره، یکی از قدیمی‌ترین فوتبالیست‌ها و داور های استان کردستان و شهرستان دیواندره او نمونه‌ی بارز یک عاشق واقعی است کسی که فوتبال و داوری را فقط به خاطر علاقه‌اش دنبال می‌کند نه بدست آوردن اسم و رسم! در دنیای امروزی که خیلی‌ها هستند تلاش می‌کنند تا با مصاحبه های پی در پی برای خود نامی دست و پا بکنند و خود را پیشکسوت جلوه بدهند ابراهیم علوی بعد از مدت‌ها رضایت داد تا با وی مصاحبه ای داشته باشیم.

ابراهیم علوی

از نحوه ورود خود به فوتبال بگویید؟
به دلیل اینکه برادرانم اکثراً فوتبالیست بودند در سن ۹ سالگی و با توجه به علاقه شدید به فوتبال زیر نظر آقای فرج زنده دلان معلم ورزش و همچنین آقای عطا کریمی ریاست پیشین اداره ورزش و جوانان دیواندره به مسابقات آموزشگاهی استان اعزام و انتخاب شدم در مقطع راهنمایی و دبیرستان هم زیر نظر استاد جلال حسینی چندین بار در مسابقات آموزشگاهی استان شرکت کردم همچنین همراه با زنده یاد جلال نسرینی، ناصر امینی، عزیز دهقان، بهاءالدین بهرامی، زنده یاد رضا غنیمی، خالد اشرفی، فرهاد شریف پور و اقبال دهزنی چندین بار در مسابقات نوجوانان و جوانان کشوری بازی کردم و دو دوره آقای گل نوجوانان و آموزشگاهی استان شدم در سال ۷۶ متأسفانه رباط صلیبی پاره کردم تا حدی از فوتبال دور شدم.

چطور شد وارد دنیای قضاوت و داوری شدید؟
با توجه به علاقه زیادی که به داوری داشتم در سال ۱۳۷۸ با مدرسی استاد کریم پور در سنندج موفق به اخذ درجه سه داوری شدم، در سال ۸۳ درجه 2 و در سال ۸۷ زیر نظر استاد خوشخوان مدرک درجه یک داوری را اخذ کردم.

از قضاوت در مسابقات استانی و کشوری بگویید؟
چندین مسابقات مجتمع و کشوری لیگ سه و لیگ‌های پایه را قضاوت کردم. علاقه ای به قضاوت مسابقات کشوری نداشته و ندارم چون هدفم خدمت به فوتبال شهرم بود و زیاد به داوری در لیگ‌های کشوری علاقمند نبودم.

داوری در دیواندره از دیرباز تا اکنون به چه صورت بوده است؟
در زمان بنده فقط آقایان سهراب گوران که به کرج رفتند و فریق مولودی که‌ایشانم داوری را رها کردند حضور داشتند بعد چند سال هیمن نوربخش و میلاد کهزادی وارد عرصه قضاوت شدند که این دو نفر هم به سنندج رفتند و تنها خودم بار داوری شهرستان را به دوش گرفتم، الان ۲۵ سال است که عاشقانه قضاوت می‌کنم و رکورددار قضاوت در استان هستم بیشترین داربی ها و فینال‌های ادوار مختلف در همه رده ها را قضاوت کردم و چندین دوره بهترین داور استان شدم .

راز موفقیت ابراهیم علوی در این سن و سال چیست؟
من هر روز تمرین می‌کنم با نزدیک ۵۰ سال سن هنوز آمادگی بدنی خودم را حفظ کردم و علاقه دارم همیشه تمرین و قضاوت نمایم.

یک داور موفق چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
از علاقمندان به داوری استدعا دارم همیشه تمرین آمادگی بدنی داشته باشند مهم‌ترین ویژگی یک داور موفق شهامت اعلام خطا و حق را به حقدار دادن است همچنین جوانان باید به پیشکسوتان داوری احترام بگذارند در کلاس‌های پیش فصل حضور فعال و با انگیزه ای داشته باشند، از اشتباه داوری درس بگیرند و همیشه امیدوار به آینده باشند. داوری شغل نیست عشق است و من زندگی خودم را در مسیر خدمت به داوری استان و شهرم نمودم چون علاقه داشتم.

وضعیت داوری در دیواندره نسبت به گذشته چه تفاوتی داشته است؟
قبلاً حدود بیست سال تنها داور شهرستان بودم و گاهی محمود صدقی، انور حمیدی، مهدی جمینی و چند داور قدیمی کمک حال بودند. اما خوشبختانه الان با انتخاب میلاد کهزادی به عنوان ریاست کمیته داوران دیواندره که خودشان در لیگ یک و برتر کشور قضاوت می‌کند و طرز تفکر ایشان درباره استفاده از داوران جوان خوشبختانه وضعیت داوری مطلوب شده و داوران جوان زیادی چون عرفان تیموری ، مجتبی آقازاده ، شاهین امینی و چندین جوان دیگر همراه امیر شهبازی قضاوت‌های زیادی انجام می‌دهند و تا حدودی مشکل کمبود داور حل شده ولی باز هم نیازمند هستیم جوانان رغبت بیشتر برای داوری داشته باشند.

از ورود به عرصه قضاوت پشیمان نیستی؟
اگر به گذشته برگردم باز هم داوری خواهم کرد و به استان و شهرم خدمت می‌کنم هیچ چشم داشتی از کسی نداشته و ندارم و هیچ ابلاغیه داوری را پس ندادم هیچ بازی من نیمه تمام نشده و تمام شهرهای استان برای داوری رفتم و تمام مربیان و سرپرستان و اکثر بازیکنان استان من را می‌شناسند با همه دوستانه و صمیمانه رفتار کردم سعی کردم همیشه خوش رفتار و خوش کلام با همه باشم و متعاقباً همه بازیکنان و مربیان بنده را دوست دارند و به احترام رفتار می‌کنند خیلی‌ها به بنده لطف دارند با تلفن و در فضای مجازی به بنده نیرو و انرژی می‌بخشند که سپاسگزار همه هستم.

به حقت در داوری رسیدی؟
چندین بار در داوری به من ظلم شد اما هیچ‌گاه اعتراض نکردم شاید حق من در دهه هشتاد بیشتر از لیگ سه ایران بود. و علی رغم اینکه آقای شاهو اصلانی ریاست محترم کمیته داوران خیلی زحمت می‌کشند اما متأسفانه مشکلاتی در امر داوری و داوران استان از جمله نبود اسپانسر برای داوری نبود امکانات رفاهی و استراحتگاه و اماکن تمرینی خوب برای داوران، دستمزد خیلی کم و متأسفانه حمایت خیلی کم از داوران از مهم‌ترین مشکلات داوری به شمار می‌رود که امیدوارم هیأت فوتبال استان و شهرستان در حل آن کوشا باشند.

بهترین قضاوت ابراهیم علوی در چه مسابقاتی بوده است؟
همیشه سعی کرده‌ام بهترین قضاوت‌ها را انجام دهم ولی بهترین داوری‌ام به نظرم بازی نونهالان استقلال تهران با تیم دیواندره، فینال جام حذفی سال ۸۹ بین نماینده سقز و بانه و بازی عقاب سنندج و شهرداری سقز در استادیوم ملک نیا فکر کنم سال ۹۶ بود که استاد سیروس علیمحمدی بعد از ۱۵ سال دوری به ورزشگاه تشریف آورده بودند و بدترین خاطره داوری بنده روزی هست که دیگر قضاوت نکنم و دوست ندارم چنین روزی را ببینم.

 

فشار روانی که داوران دارند به چه شکل است؟
البته که همه داورها در امر قضاوت اشتباه دارند چون در لحظه باید صحنه را مشاهده کنند نوع خطا را تشخیص بدهند و جریمه شخصی و تیمی ‌این خطا را بدانند و در لحظه سوت بزنند و از همه مهم‌تر اجرای قانون را مطابق قوانین فیفا انجام دهند، پس احتمال اشتباه در آن هست و مربیان هم در بعضی مواقع داور را مورد اعتراض شدید قرار می‌دهند و تماشاچیان هم همین طور، ولی در این مواقع داوری موفق هست که تمرکز بالا داشته باشد و بتواند راحت با این موانع کنار بیاید، خودم معمولاً سعی کردم که کمترین اشتباه را داشته باشم، ولی اگر موردی هم پیش آمده باشد با تمرکز بالا برخورد کردم و نگذاشتم رفتار مربیان بازیگران و حتی تماشاچیان به نحوه قضاوت من خدشه وارد کند و تنها فکرم این بوده که حقی از تیمی ضایع نشود و همیشه سعی‌ام بر این بوده حق را به حق‌دار بدهم و از قضاوت سربلند بیرون بیایم.

 

عکس‌العمل شما به توهین بازیکنان چگونه هست؟
البته که بازیکن حق توهین به داوری را در هیچ زمینه ای ندارد و هرگز اجازه همچنین کاری را به بازیکن نداده‌ام و اگر این کار انجام شود حتماً از کارت‌های رنگی برای جریمه آن بازیکن خاطی استفاده می‌کنم.

چه حرفی با علاقه‌مندان به داوری که می‌خواهند وارد این راه سخت شوند دارید؟
داوران باید یاد بگیرند تمرین کنند، از تجربیات استفاده نمایند و به کار ببرند اگر می‌خواهند موفق باشند. آیا می‌دانید اگر هزاران صفحه کتاب بخوانید با یک تجربه برابری نخواهد کرد پس با احترام به بزرگان داوری کشور سعی کنید با احساس نیاز هر چه بیشتر از تجربیات این بزرگان استفاده نمایید.
داوران عزیز انتقاد پذیر باشید و حرف‌های بزرگان را با علاقمندی گوش کنید و بکار ببرید.
زمان می‌گذرد و داوری‌ها می‌آیند، اما باید زیرک و هوشیار باشید که از قافله (علم روز) عقب نمانید در تمامی کلاس‌های داوری شرکت کنید، چرا که در هر کلاس تجربیاتی را خواهید آموخت.
اگر می‌خواهید داور موفقی باشید و قله را فتح کنید باید خالصانه و صادقانه وقت بگذارید، هر روز مطالعه کنید، و به آنالیز بازی‌های داخلی و اروپایی بپردازید.
برای رسیدن به هدف‌های بزرگ باید سختی‌ها را پشت سر بگذارید و صبور باشید، از خیلی از کارهای روزانه خود چشم پوشی کنید یا به عبارتی اوقات شخصی خود را فدا کنید.از ناظران و پیشکسوتان داوری بخواهید شما را راهنمایی کنند و نقاط ضعف و قوتتان را به شما گوشزد نمایند.
داوری فوتبال جزء سخت‌ترین مشاغل دنیا به حساب می‌آید اما در ایران شغل هم حساب نمی‌شود، به نحوی علاقه‌مندی و عشق است. هر شخصی وارد داوری می‌خواهد شود باید از سن پایین حداکثر ۱۸ سالگی داوری را شروع کند، شناخت خوبی از فوتبال داشته باشد، مسلط به زبان انگلیسی باشد یا برای آن برنامه‌ریزی کند، اصل مهم هم عاشق بودن است (کسی که عاشق داوری نباشد نمی‌تواند در داوری به خاطر سختی‌هایی که دارد بماند) در نهایت هرکس که قصد ورود به دنیای داوری را دارد باید این ۴ فاکتور را داشته باشد.

لینک کوتاه خبر:

http://bahez.com/?p=11506

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

پربحث ترین ها

آخرین اخبار