اولین مربیان شما در فوتبال چه کسانی بودند؟
من فوتبال و فوتسال را در مدرسه فوتبال شاهو کامیاران زیر نظر سید مختار حسینی و حمید امامی شروع کردم و هر دو آنها در تمام مراحل فوتبالی به من خیلی کمک کردند.
اولین سالی که به صورت حرفه ای فوتبال بازی کردید را به یاد دارید؟
وقتی شرایط سنی جوانان را داشتم توسط سید مختار حسینی در تیم شهرداری کامیاران که در لیگ دسته دوم فوتبال کشور حضور داشت، تمرین می‌کردم تا اینکه به تیم خورشید مهر قروه در لیگ برتر جوانان کشور حضور داشت معرفی شدیم و یک فصل به همراه این تیم در لیگ برتر فوتبال کشور بازی کردم.
چگونه به اولین اردوی تیم ملی ناشنوایان کشور دعوت شدید؟
سالی که در لیگ برتر جوانان کشور حضور داشتم، توسط سید مختار حسینی برای تست در تیم ملی ناشنوایان معرفی شدم، که خوشبختانه مربیان تیم ملی در میان 300 نفر که برای تست آماده بودند بازی من را پسندیدند و سال 95 به همراه تیم ملی ناشنوایان در مسابقات جهانی ایتالیا حضور پیدا کردم از آن سال تا کنون عضو تیم ملی ناشنوایان هستم.
پست اصلی شما چیست؟
من زمانی که برای اولین بار در تیم ملی بازی می‌کردم در پست هافبک وسط بودم ولی در حال حاضر دفاع چپ بازی می‌کنم که به نظرم بازی در دفاع چپ خیلی راحت‌تر از هافبک وسط است.
بعد از حضور در مسابقات جهانی ایتالیا در کدام تیم بازی کردید؟
بعد از مسابقات توسط سرمربی تیم ملی ناشنوایان به تیم امید بادران معرفی شدم و یک فصل برای این تیم بازی کردم و در سال دوم قرار بود به همراه تیم بزرگسالان آن باشگاه در لیگ دسته دوم فوتبال کشوری بازی کنم، اما وقتی اطلاع یافتم کامیاران هم در لیگ دسته دوم تیم داری می‌کند به شهر خودم برگشتم برای آنها بازی کردم.
در المپیک ناشنوایان هم حضور داشته‌اید؟
بله، 2 دوره، بعد از اینکه دو سال به همراه تیم کامیاران در لیگ دسته دوم بازی کردم به اردوهای تیم ملی ناشنوایان دعوت می‌شدم در نهایت به همراه این تیم حضور در رقابتهای المپیک ناشنوایان ترکیه را نیز تجربه کردم که در مرحله گروهی تیم‌های آلمان و نیجریه را مغلوب کردیم و از فرانسه شکست خوردیم به عنوان تیم دوم به مرحله دوم را پیدا کردیم که در این مرحله مغلوب ترکیه میزبان شدیم در نهایت عنوان هشتم را کسب کردیم. من در این مسابقات یک گل زدم.
بعد از المپیک ناشنوایان در چه مسابقاتی حضور پیدا کردید؟
بعد از یک سال از المپیک در مسابقات آسیایی ناشنوایان کره جنوبی موفق به کسب مقام سوم آسیا شدیم، در سال 1400 رقابتهای قهرمانی آسیا در کیش برگزار شد که به همراه تیم ملی ایران عنوان قهرمانی و سهمیه حضور در المپیک را کسب کردیم در رقابتهای المپیک ناشنوایان برزیل دوباره به همراه تیم ملی ایران عنوان هشتم را به دست آوردیم. بعد از المپیک برزیل هم در سال گذشته برای تیم بعثت کرمانشاه در لیگ دسته دو فوتبال کشور بازی کردم و عنوان ششم را کسب کردیم.
چند سال به همراه نماینده کامیاران در لیگ دسته دوم فوتبال کشور حضور داشتید در این مورد صحبت کنید؟
در اولین سال حضور لیگ 2 اسپانسر تیم کامیاران، شهرداری بود که از نظر امکانات و مالی تیم مشکل چندانی نداشت به همین خاطر هم نتایج قابل قبولی کسب کرد، سال دوم تیم به بخش خصوصی واگذار شد و مالک تیم هم در حد توان خود از نظر مالی کمک کرد، اما در سال سوم تیم از نظر مالی با مشکل مواجه شد در نهایت به دسته سوم صعود کرد و در دو سال اخیر هم مدیریت تیم کامیاران به شخص غیر بومی واگذار شده است و فقط اسم آوالان کامیاران روی تیم است و عملاً هیچ فایده ای برای فوتبال کامیاران و استان کردستان ندارد.
آیا برای حضور در تیم آوالان کامیاران در دو سال گذشته پیشنهاد داشتید؟
فقط در حد یک صحبت ابتدایی بود و مدیر تیم پیشنهاد جدی نداد، طی دو فصل گذشته که تیم کامیاران به مدیر غیر بومی واگذار شده است در سال اول سه نفر کامیارانی در تیم حضور داشتند که فقط به یک نفر بازی رسید، ولی امسال در تیم آوالان کامیاران هیچ بازیکن بومی حضور ندارد!
به نظر شما چرا تیم آوالان کامیاران به این حال و روز افتاده است؟
فوتبال استان کردستان و کامیاران از لحاظ بازیکن و مربی هیچ مشکلی ندارد و به راحتی می‌تواند در لیگ دو حضور داشته باشد، اما نماینده کامیاران به دلیل نبود حامی مالی و اسپانسر نتوانست سهمیه حضور در لیگ دو را حفظ کند در همان سالی که به لیگ سه سقوط کرد به علت پرداخت نکردن حق و حقوق بازیکنان با شروع نیم فصل دوم 7 بازیکن فیکس از تیم جدا شدند و در نهایت نماینده کامیاران به رده پایین‌تر سقوط کرد در حالی که تیم در ابتدا مدعی صعود به مرحله دوم لیگ دسته 2 بود.
حضور نماینده ای از کردستان در لیگ‌های کشوری چه تأثیری در فوتبال استان دارد؟
اگر استان کردستان در لیگ‌های کشوری نماینده داشته باشد، بازیکنان بومی با بازی در این تیم‌ها می‌توانند توانایی خود را نشان دهند و به سطح اول فوتبال کشور و تیم‌های لیگ برتر راه پیدا کنند که نمونه آن یاسر فیضی و سیروان قربانی است که از تیم آوالان به تیم‌های لیگ برتری راه پیدا کردند.
اگر حضور این تیم در لیگ دسته دو تداوم پیدا می‌کرد فوتبالیست‌های بیشتری از کردستان به سطح اول فوتبال کشور راه پیدا می‌کردند.
در تیم آوالان کامیاران اکثر شهرستان‌های استان بازیکن داشتند و فرصتی خوب و در واقع ویترین فوتبال استان بود اما در حال حاضر بازیکنان استان باید با حضور در تیم استان‌های دیگر که خیلی سخت است توانایی خود را نشان دهند.
وضعیت فوتبال کامیاران در حال حاضر چگونه است؟
اگر به همین روال پیش برود، اسپانسر و حامی نباشد که از فوتبال حمایت کند قطعاً تأثیرات بسیار منفی بر فوتبال خواهد گذاشت و انگیزه ای برای فوتبالیست‌ها نخواهد ماند که تمرینات خود را ادامه دهند به واقع فوتبال این شهر نابود می‌شود.
به نظر شما فوتبال کردستان از نظر بازیکن شرایط حضور در لیگ 2 کشور را دارد؟
بله، من قول می‌دهم اگر حامی مالی قوی در استان باشد که تیم را حمایت کند با بازیکنان و کادر فنی بومی استان می‌توانیم به راحتی در لیگ 2 فوتبال کشور حضور داشته باشیم و حتی مدعی حضور در لیگ یک هم باشیم، چون اکنون بازیکنان کردستانی بسیاری در لیگ برتر و لیگ دسته یک فوتبال کشور حضور دارند که دوست دارند برای تیم استان خود بازی کنند.
حدود 7 سال است در تیم ملی فوتبال ناشنوایان بازی می‌کنید در طول این سال‌ها حمایت مسئولین از شما چگونه بوده است؟
در طول این سال‌ها آقای جولایی مدیرکل ورزش و جوانان و آقای تیمور جعفری رئیس هیأت ناشنوایان کردستان قبل و بعد از اعزام به مسابقات حامی ما بوده‌اند که قدردان آنها می‌باشم.
شرایط تمرین ناشنوایان در کامیاران چگونه است؟
من خود همراه ورزشکاران عادی تمرین می‌کنم و اطلاع دقیقی از دیگر ورزشکاران ناشنوا ندارم تا حدی که اطلاع دارم ورزشکاران هیأت ناشنوایان سالن و سانس اختصاصی در اختیار ندارند که تمرین کنند به ناچار همراه سایر ورزشکاران در رشته های مختلف مشغول تمرین هستند.
از خاطرات و تلخ شیرین ورزشی خود بگویید؟
در رقابتهای المپیک ناشنوایان برزیل تیم ایران بعد از 8 ماه تمرین مستمر با هدف قهرمانی در این مسابقات حضور پیدا کرد که متأسفانه در مرحله یک هشتم نهایی در وقت اضافه با نتیجه 2 بر یک مغلوب تیم فرانسه شدیم که تلخ‌ترین خاطره ورزشی من را رقم زد و زمانی که در رقابتهای قهرمانی آسیا 1400 کیش به همراه تیم ملی ایران قهرمان شدیم شیرین‌ترین خاطره من است.
برنامه آینده شما چیست؟
در حال حاضر هفته ای 6 جلسه تمرین می‌کنم و برای حضور در پنجمین دوره رقابتهای جام جهانی ناشنوایان که قرار است مهر ماه در مالزی برگزار شود، آماده می‌شوم، امیدوارم بعد از حضور در این رقابت‌ها و کسب مدرک کارشناسی تربیت بدنی در یک دستگاه دولتی استخدام شوم.
آرزو و الگوی ورزشی شما؟
آرزوی حداقلی من بازی در یک تیم لیگ برتری است و رونالدو الگوی فوتبالی من است.
سخن پایانی …
از مسئولین درخواست دارم به فکر جذب اسپانسر قوی برای ورزش به خصوص فوتبال باشند که بتوانیم حداقل یک تیم در لیگ دسته 2 داشته باشیم در پایان از همه مربیانی که برای پیشرفت من تلاش کرده‌اند، مختار حسینی، حمید امامی، فریدون فاتحی، محمد حسین ضیایی و قادر تیموری مربیان تیم ملی ناشنوایان، آقای جعفری رئیس هیأت استان و ابراهیمی رئیس هیأت ناشنوایان کامیاران تشکر و قدردانی می‌کنم.
